Ribeira de Piquín constitúe un dos máis suxestivos e descoñecidos municipios da provincia de Lugo. E é precisamente o máis moderno dos seus Concellos, pois foi constituído o 6 de Maio de 1935.
Anteriormente, as parroquias de Santalla de Piquín, San Pedro de Navallos e San Jorge de Piquín pertencían ó municipio de Meira, do que se segregaron por acordo tomado ó efecto o ano 1933 en que de doce concelleiros que formaban o Concello de Meira, nove eran de Ribeira de Piquín. Nos anos cincuenta pasaría tamén a engrosa-lo Concello de Ribeira de Piquín a parroquia de Santiago de Acebo.
A capitalidade do municipio, terra de recunchos de ensoño con vales e paisaxes de montaña impresionantes e uns ríos troiteiros como o Eo e o Bao, de primeira magnitude piscicolamente falando, é Chao de Pousadoiro, un auténtico oasis de paz e quietude, que constitúe o centro neurálxico das comunicacións cara a Meira e Lugo, A Pontenova e Santalla de Piquín, e por extensión cara a Baleira. A excursión ata Chao de Pousadoiro, con ramificacións desde alí ata todas e cada unha das parroquias do municipio de Ribeira de Piquín, é quizais un dos itinerarios máis turísticos e singulares que podemos atopar, non só na provincia de Lugo, senón en Galicia enteira.
A sesión constitutiva do Concello de Ribeira de Piquín celebrouse o día seis de maio do ano 1935 baixo a presidencia de Eusebio Sierra, secretario do Concello de Fonsagrada, que actuaría como Delegado gobernativo ó efecto de dar posesión ós concelleiros e a designación entre eles de alcalde do novo Concello, cargo para o que é elexido Fermín Llousas González, por nove votos a favor e unha papeleta en branco. Primeiro tenente de Alcalde, foi Manuel Pardo Durán e segundo tenente de alcalde Emilio Fernández Fernández. Subscribiu o acta como secretario Luis Goy, se ben parece que de feito foino Avelino López Otero, natural de Barcia e á sazón profesor do Colexio Balmes de Lugo.
Alfredo Sánchez Carro en ¿Hoja del Lunes de Lugo¿.